Kropek w burdlu, ale pod dobra opieka :)

Dzisiaj był Kropka pierwszy samodzielny dzien :) Zaraz przy ksero Kropek napotkał swoich ulubionych kolegow z pracy: Yurija (ktory, jak sie okazuje bezczelnie pisze sie przez "Y";) oraz Allego. Kropek zwierzył sie Allemu, ze ma teraz niedługo lekcje i ze ta grupa jest z tych raczej srednio fajnych, ze klasy Allego sa sympatyczniejsze. Na co Alli popatrzył sie na Kropka i stwierdził z cała powaga: "Bo to dlatego, ze ja jestem taki fajny", na co Kropek posmutał, bo jakby sie nie starał pewnych walorow Allego osoby juz nie nadrobi :) Kropek chciał tez wiedziec, jak Alli utrzymuje sie w stałej swiadomosci faktu, ze jest zarabistym Allim (czy np staje sobie przed lustrem kazdego ranka i mowi do odbicia: "Ale jestes ładny"), na co Alli stwierdził, ze nie musi, bo to przeciez rozumie sie samo przez sie :)

W ogole to dziwne ... Kropek juz trzeci raz przez ten i zeszły tydzien wraca do domu ze szkoły Jozefina, parkuje pojazd, idzie po schodach na gore, patrzy w okno i ... jeb - oberwanie chmury :) Cool, nie?

Zlota mysl na dzisiaj: Jest ktokolwiek z Was mysli, ze przyjedzie do obcego kraju do szkoły z kagankiem oswiaty i od 1 wrzesnia (czy od ktorego tam zaczyna sie rok) zacznie odnosic spektakularne sukcesy w pracy nad obcokrajowcza młodzieza to ... jakby Wam to powiedziec ... :D

A na koniec branzowo w wcale nie tak bardzo nie na temat :) i w cudownie smiesznym (dla germanistow) jezyku / znalezisko podrecznikowe:

Al sprak ik de talen van alle mensen
en zelfs die van de engelen –
wanneer ik de liefde niet had,
ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong
of een schelle cimbaal.
Al had ik de gave om te profeteren
en doorgrondde ik alle geheimen,
al bezat ik alle kennis en had ik het geloof
...

dat bergen kan verplaatsen –
wanneer ik de liefde niet had, ik zou niets zijn.
Al verkocht ik mijn bezittingen
omdat ik voedsel aan de armen wilde geven,
al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn –
wanneer ik de liefde niet had,
het zou mij niet baten.
De liefde is geduldig en vol goedheid.
De liefde kent geen afgunst,
geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.
Ze is niet grof en niet zelfzuchtig,
ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan,
ze verheugt zich niet over het onrecht
maar vindt vreugde in de waarheid.
Alles verdraagt ze, onbegrensd zijn haar geloof en hoop,
in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan.
Profetie, ze zal verdwijnen; klanktaal, ze zal verstommen;
kennis, ze zal verloren gaan, want ons kennen schiet tekort
en ons profeteren is beperkt.
Wanneer het volmaakte komt, zal alles wat beperkt is verdwijnen.
Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind,
dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind.
Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten.
Nu kijken we nog in een wazige spiegel,
maar dan zullen we oog in oog met God staan.
Nu is mijn kennen nog beperkt,
maar dan zal ik volledig kennen, zoals God mij kent.
Nu zijn er nog geloof, hoop en liefde, deze drie,
maar de belangrijkste daarvan is de liefde.

 

O!!!