Marzenia obywatelki Bloku Wschodniego ...

Wielu ludziom wydaje się, że my Polacy (i w ogóle ludzie "wschodu") całe nasze życie marzymy o tym, żeby wyprowadzić się do Zachodniej Europy albo do Stanów. Poznać męża (żonę), mieć dużo kasy, dom z ogródkiem i psa, a nasze przyszłe blond-dzieci wychowywać w poszanowaniu ducha wolności i laickiego społeczeństwa.

Tymczasem Kropek nie miałby absolutnie nic naprzeciw temu, gdyby nagle do jego kieszeni szerokim strumieniem zaczęła spływać gotówka, księcia na kuniu też by nie przepędził, ale jeśli ma to być książe zachodni to mógłby tym kuniem zrobić Umweg przynajmniej do wschodnich Niemiec (Drezno!!!:*:*:*), gdzie zamieszkuje kawałek duszy i cała mentalność Kropka.

Scenka rodzajowa nr 1

Miejsce akcji: przerwa pomiędzy zajęciami niderlandzkiego

Występują: dwie koleżanki Kropka - dominikanka i wietnamka, obie posiadające holenderskiego męża (każda swojego) oraz Kropek

D: Do kiedy tu pracujesz?
K: Do lipca 2013, a potem - do domu!
W (wyraźnie posmutniała): Ale ... musisz?
K: Nie muszę, chcę :)

Scenka rodzajowa nr 2

Kropek siedzi sobie spokojnie w szkolnej "jadalni" i dziubie testy dla dzieciaków Alego. Alego gdzieś wsiąkło, to znaczy poszedł kopiować dla Kropka tabelkę z ocenami, a że Pan Bóg wyposażył go w holendersko-turecką mentalność i generalnie dość ujmujący styl bycia. Kropek wiedział, że szybko z tej podróży nie wróci.

Do Kropka przysiadają się Ybo i inny znany Kropkowi z widzenia starszy nauczyciel.

No i tam tradycyjnie: LuKja, wie geht es? Od słowa do słowa Ybo spytał Kropka, że co teraz? No to Kropek (zgodnie z prawdą), że teraz sprawdza testy, a potem ma 2 godziny z chłopcami Hildzi ... Na co Ybo, że jemu chodziło o ŻYCIE ... w sensie MOJE, w sensie po Holandii no i czy bym sobie tu nie chciała znaleźć męża, hehe? Po czym wtrącił się drugi nauczyciel stwierdziwszy: "Bo wiesz ... tutaj to możesz sobie nawet poszukać żony" (joke) ...

Tja ... Chyba jednak nie skorzystam! :)

A na koniec jedno ze zdjęć Dominikany, przy których zdjęcie moich holenderskich domków aż wstyd zamieszczać :)